Nieuwe richtlijnen NVVK: Hoe vermogen wordt vastgesteld bij start van een schuldregeling

Wat kun je behouden en wat niet?

‍
Bij het opstarten van een schuldregeling draait het niet alleen om het inkomen, maar ook om mogelijk aanwezig vermogen. Hoe bepaal je welk deel van dat vermogen meetelt voor de aflossing? De NVVK heeft hierover duidelijke richtlijnen opgesteld om te zorgen voor gelijke behandeling van hulpvragers in alle gemeenten.

‍

De NVVK heeft een notitie uitgebracht die beschrijft hoe het vaststellen van het vrij te laten vermogen moet plaatsvinden. Beleidsadviseurs van de vereniging hebben verschillende methoden onderzocht en hun bevindingen gedeeld met het kernteam Kwaliteit van de NVVK. Het doel? Zorgen voor een gestandaardiseerde aanpak, zodat hulpvragers eerlijk en consistent worden behandeld, ongeacht waar ze wonen.

‍

Toch is er ook ruimte voor maatwerk: "Soms is enige flexibiliteit nodig om rekening te houden met de persoonlijke situatie van de hulpvrager," aldus het kernteam.

‍

Wat mag je houden? Vrij te laten vermogen van één maand VTLB

‍

De nieuwe richtlijn luidt als volgt:

‍

• Buiten de afloscapaciteit valt een vrij te laten vermogen ter hoogte van één keer het maandelijkse Vrij Te Laten Bedrag (VTLB).
• Dit sluit aan bij de werkwijze binnen de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), waarin is bepaald dat een betrokkene in de eerste periode van de schuldregeling in staat moet zijn om zijn vaste lasten en levensonderhoud te bekostigen zonder direct nieuwe schulden op te bouwen.

‍

De hulpvrager mag dit bedrag behouden, maar het wordt wel aangepast voor vaste lasten die al voldaan zijn vóór de start van de regeling.

‍

Toeslagen blijven buiten beschouwing

Daarnaast zijn toeslagen die in de maand van toelating tot de schuldregeling binnenkomen vrijgesteld. Deze toeslagen zijn bedoeld om essentiële uitgaven te dekken, zoals huur, zorgverzekering en kinderopvang. Toeslagen die ook later tijdens de regeling worden ontvangen, blijven onderdeel van het vrij te laten bedrag.

‍

Voorzienbare kosten mogen worden afgetrokken

Wanneer er tijdens de toelatingsmaand al kosten voorzienbaar zijn, zoals het betalen van het eigen risico voor de zorgverzekering, mogen deze ook worden vrijgesteld. Zo voorkomt de regeling dat iemand direct in de problemen komt omdat hij spaargeld heeft gereserveerd voor onvermijdelijke uitgaven.

‍

Andere specifieke kosten, zoals reserveringen voor noodzakelijke uitgaven, kunnen ook worden vrijgehouden, mits deze goed worden onderbouwd.

‍

Voorbeeldsituaties

Hier zijn drie concrete voorbeelden van hoe het vrij te laten vermogen kan worden toegepast:

1. Frank
   De schuldregeling voor Frank start op 23 november. Zijn VTLB vanuit inkomen komt op 24 november binnen. Frank mag alleen een eventueel opgespaard bedrag voor zijn eigen risico behouden. De rest van zijn banksaldo wordt als vermogen beschouwd.
2. Jessica
   Voor Jessica start de regeling op 24 november, maar haar VTLB is een dag eerder gestort. Zij mag haar vrij te laten bedrag, samen met een eventueel gespaard bedrag voor het eigen risico, apart houden van haar banksaldo.
3. Melvin
   Melvins schuldregeling gaat van start op 10 november, maar zijn VTLB wordt pas op 20 november gestort. Omdat zijn huur voor november al is betaald, mag hij zijn VTLB behouden, minus de huurkosten. Ook mag hij een deel van zijn vermogen apart zetten om zijn eigen risico te betalen als dit aan de orde is.

‍

Speciale gevallen en uitzonderingen

Er zijn enkele uitzonderingen op deze regels:

‍

1. Eigen risico als onderdeel van de schuld
   Als het eigen risico deel uitmaakt van de bestaande schulden en volledig onder de regeling valt, wordt hiervoor geen extra vrij te laten bedrag gereserveerd.
2. Ondernemers en jongeren
   Hoewel de richtlijnen gelden voor alle soorten schuldhulpverlening, kunnen er bij ondernemers aanvullende criteria van toepassing zijn. Dit kan gaan om zaken als een bedrijfsauto, gereedschap of doorlopende verplichtingen die essentieel zijn voor de bedrijfsvoering. Voor zelfstandigen is het VTLB vaak flexibeler, wat ook van invloed kan zijn op de bepaling van hun vermogen.

‍

Conclusie

De nieuwe notitie van de NVVK biedt een helder kader voor het vaststellen van het vrij te laten vermogen bij schuldregelingen. Met een combinatie van standaardisering en maatwerk wordt geprobeerd zowel consistentie als rechtvaardigheid te waarborgen. Het kernteam is enthousiast over deze nieuwe aanpak: "Het biedt de nodige duidelijkheid en maakt een eerlijke behandeling mogelijk voor alle hulpvragers."

‍

Deze richtlijnen moeten voorkomen dat mensen direct na toelating tot een schuldregeling opnieuw in financiële problemen komen, zodat ze een solide basis hebben om hun schulden duurzaam aan te pakken.

‍